This Okinawa Tree-House restaurant, on Highway 58 at the entrance in Onoyama Park in the south of Japan. What may look like a genuine tree is actually a man-made concrete structure, just like the French used to build in the lathe 19th century. Customers actually have to get in an elevator inside the “trunk” to reach the restaurant. I have to say it’s a pretty original idea and the work on the tree is amazing, I couldn’t tell it was fake the first time I saw it.
http://freshpics.blogspot.com/2008/05/tree-house-restaurant.html
For the past few weeks I’ve been considering what is going to be the best phone for me, long term. Personally I feel I have reached the level of where I want my communication device to be. I’ve been a regular mobile user for many years, and have used a high number of handsets. Living in the UK, it is so easy to get a contract phone making ownership, initially at least, very low cost. I’ve been at a period where I’ve had over 17 mobile contracts running, allowing me to upgrade more than once a month, to get the latest mobile handset. These days I’m running around 6 contracts, allowing me to get a new phone every two months or so, but I find that I no longer need that, and slowly those contract options are disappearing. The reason is, there isn’t the ‘next best thing’ in handsets anymore. The next handset tends more often than not to be a redesign, or a new colour variant, rather than a complete overhaul of features, and that isn’t always a compelling reason to change. And I'm finding the handsets around now, offer me all I want in a phone, I no longer desire to chase the next best thing.
I have had a few favourite handsets over the years, and when the NSeries range initially launched, I was a happy user of the N70, then a very happy N73 owner. More recently, I’ve used the N82 and now the N95 8GB. It is specifically my experience with these handsets that make me think I’ve reached the level I want from my device.
The device I want to use these days needs to have a good battery. There’s no point otherwise. The three best NSeries handsets to date have also had the best battery life.
The phone needs to be simple to use, and well laid out. The benefit of the S60 UI is the high level of customisation available. You can pretty much make the menu layout your own, by creating new folders, hiding icons of less used applications, moving shortcuts from folder to folder, and so on.
I use the camera on my phone sparingly, the video recorder even less so, but if I do use them I want good results. When I put the pictures online, I want the quality to show through, I don’t want grainy results.
Communication is the ultimate point of a mobile phone, and I want a decent text messaging layout, good language options, and an email client. Connectivity is also a main focus, and I want my phone to offer multiple connection options, from Bluetooth, to WiFi, with 3G and even better be HSDPA compatible.
The last critical option on my phone is memory. There must be high memory capacity, anything from 4GB upwards is ideal.
And that is it. Those are my basic requirements for my mobile device. Anything else is an added bonus.
For a lot of that the N73 gave me all I need, the N82 and N95 8GB give me everything.
Aside from features, people put stock on is how the phone looks. I don’t put too much stock on this personally, but it can’t be denied the N95 8GB is one sexy looking piece of hardware.
So, in conclusion, it ticks all the boxes. It has the features, it has the software, it has the design, and it has the looks.
The N95 8GB offers all I need for my mobile usage.
http://nseries-mobile.blogspot.com/
Design Festa คืออะหยัง
Design Festa คือการโชว์ฟรีสไตล์ระดับชาติ เปิดสำหรับทุกคน ทุกชาติ ทุกภาษา ทั้งติดโปรไม่ติดโปร
Design Festa ถือว่าเป็นงานนิทรรศการศิลปะที่ใหญ่สุดในเอเซีย (เวบเขาบอก หมีไม่รู้) แต่ละปีมีผู้เข้าชมไม่ต่ำกว่า 50,000 คน และมีออกบูธกว่า7,000บูธ (เวบเขาบอก หมีไม่รู้)
เริ่มงานเมื่อปี 94 ในปีเป็นครั้งที่ 27 (จัดปีละ 2ครั้ง) ที่คอมมิกเกะ เอ๊ยยยยย tokyo big sightจ๊ะงานจัดสองวัน ใครมีโอกาสวันอาทิตย์ยังทันเน้อ
ที่กล่าวมาคือประวัติคร่าวๆของงานจ๊ะ วันนี้หมีบ้าไปลุยเดี่ยวเที่ยวตัวเดียวที่งานนี้ ไปเจอะ my space งานนี้เข้า ก็เลยไปกันเลย เย้จริงๆ ไปแบบหวังผล อยากไปดูงานพวก motion graphic อ่า 
คุ้นตา ว่าเพิ่งมาเหยียบเมื่อปลายปี
โปสเตอร์สับสนถูกใจมากมาย
ตอนซื้อบัตรเจออาจารย์ที่โรงเรียนด้วย ตอนแรกไม่แน่ใจ พอเห็นแว่นหมีแล้วชัวร์ (หน้ากูจำยากกว่าแว่นป้าวิเวียนเหรอวะ) พูดไปไม่รู้เรื่อง โดนว่าด้วยว่า ภาษาเเย่ลง (นะคะ ขอบคุณ)
ภายในงานตีเป็นล็อคๆ แถวๆ คล้ายงานคอมมิเกะ คือโชว์งานพร้อมขายงาน แต่ว่าจะมีฝากั้น เพราะงั้นพอมองๆ ไป บางทีก็จะเจอเจ้าของบูธวาดรูปเล่น
ง่ายๆ แต่น่ารักมากมาย
ผลงานส่วนมาไม่ตื่นเต้นหวือหวาฮือฮาเท่าที่คาดอ่ะ คือเป็นทั้งโปรทั้งมือสมัครเล่น แต่โปรในที่นี่ คือ ไม่ใช่โปรจ้าาาาาา เห็นงานแล้วชื่อนักออกแบบผุดมา แบบแนวว่าทำงานมาแล้วอ่ะนะ
แต่งานของคนนี้เคยมาแล้วรอบนึง ตอนไปมิวเซียม
อันนี้น่าสนใจไปเพราะ ไอ้รถไฟที่เห็นเป็น photo popup
มีแต่งตัวแปลกๆ เรียกเเขกก็มี แต่ที่ติดใจไม่ใช่ลูกกะตาป๊ะป๋าคินทาโร่ แต่เป็นเสื้อหมีแพนด้าหน้าเสื่อมที่ใส่อยู่อ่ะ อยากกได้
งานชิ้นนี้จะเป็นกล่องสีขาว อยากรู้ว่าข้างในเป็นอะไรคนดูต้องเป็นคนเปิดเอาเอง ไอเดียสนุกดี
บูธนี้ชอบมากคะ เผ่าพันธุ์เดียวกัน
แพนด้าปอนด์
แต่ซื้อตัวนี้มา สำนึกรักบ้านเกิด (ของอาม่า) มันแรงฮ่ะ
ตอนแรกนึกว่าทำจากยางลบ แต่เฮียคนทำบอกว่า ปั้นจากดินกระดาษ หรืออะไรสักอย่างที่ทำมาจากกระดาษอ่ะฮะ
บูลด็อกยังโดนเลยคุณ
แต่เสื่อมกว่าต้องไอ้บ้านี้
ขอเวลาทำใจแป๊บ ยิ่งเห็นมันเต้นแล้ว ปวดตับ แบบบ้าๆ ก็เห็นเยอะนะในงานนี้ แต่บ้าแล้วอัปปรีย์ก็ไอ้นี้คนเดียวอ่ะ เฮ้อออ
อันนี้ทำจากกระดาษลังคะ งานจริงใหญ่มากกกก ทำออกมาเป็นเมืองเลย แบบอัดกันแน่นๆ เหมือนฮ่องกงอ่ะ
มาดูแนวหลอนๆ กันบ้างดีกว่า
เช่นผลงานชิ้นนี้เป็นต้น
ถ่ายยังหลอนเลยคะน้องพี่
สวยนะอันนี้แต่ก็ยังหลอน
อันนี้น่ารักจริง ยังแอบอยากได้สักตัว
คุ้นๆป่ะ
ชอบงานของหนุ่มคนนี้คะ เคยเห็นในเวบ
อันนี้งานเกาหลี
งานนี้มีการเปิดพื้นที่ให้ศิลปินรุ่นเยาว์มาโชว์ฝีมือกันด้วย
แต่ละคนมาดให้ อนาคตยิ่งใหญ่แน่นอน
โดยรวมก็น่าสนใจคะ ค่าบัตร 1000 เยนก็ถือว่าคุ้ม ถึงแม้งานส่วนใหญ่จะเป็น illust ซะเยอะ แต่ก็มีงานหลากหลายรูปแบบให้ชมอีกเพียบบบบบบบ หมีบ้าหมดตัวซื้อโปสการ์ดไปพอตัวเลยอ่า
เดินๆ ไปก็เริ่มเมา เพราะดันหลุดเข้าไปโซนขายเสื้อผ้า ของแต่งตัว จนเผลอนึกไปว่ากูมางานแฟตที่ญี่ปุ่นหรือไร ก็ฮาๆ ขำๆ เหงาๆ เพราะเดินคนเดียว T_T
จริงๆ ถ่ายรูปไว้เยอะ แต่เลือกมาเฉพาะอันที่ชอบแล้วถ่ายออกมาใช้ได้ (ใช้กล้องใหม่ยังไม่คล่องอ่ะ)
งานก็กว้างมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกคะ ประมาณอิมเเพคสองฮอล์ เพราะว่าจัดเป็นสองชั้น มีไลฟ์ให้ดู และมี mini theater space ด้วย แต่ดูได้นิดเดียวก็กลับ เพราะเสือกัดตีนคะ
ps. ทำไงดี ไม่กล้าดู supernatural จบภาครอบสองอ่ะ มันเศร้าาาาา
Birthday - 13/12/1964
Death - 02/05/1997
bye bye hide
